Ik kwam altijd mijn vrienden aanmoedigen bij de halve marathon. Maar het prikkelde zo dat ik dacht: dat moet ik ook kunnen!

Het mooiste moment was bij mijn eerste halve marathon vlak voor de finish op het Stratumseind. Al de hele wedstrijd had ik uitgekeken naar dit moment. Lopend in de menigte hoorde ik ergens van bovenaf mijn naam roepen en ik zag dat het mijn zoon was, boven op een balkon: super!

Ik heb mijn grenzen verlegd door het lopen. Dat maakt me mentaal en fysiek sterker.