Lopen is leven. Om de dag loop ik, geniet ik, relativeer ik, onthaast ik, ontspan ik , onmoet ik, Er zijn veel metaforen voor van alles , maar lopen moet je zelf beleven. Met verzuurde benen zit ik op de bank en vraag me soms af waarom ik weer een marathon heb bedwongen in een respectabele tijd. In veel dingen zie ik dan ook een aanmoediging. Een blaffende hond, een kwakende eend, een glimp van de zon door de wolken, een mens die groet, De natuur leid mij ook af, de kou de hitte en de regens, iedere jaargetij met z'n charme's.

De ontmoeting is het mooiste geschenk van de hardloper. Dat ik als loper anderen ontmoet met eenzelfde reverentie kader gevoel en ervaring. Los van snelheid en prestatie. Aangemoedigd worden tijdens de marathon is echt belangrijk en sinds mijn naam afgedrukt staat op het startnr. is het een stuk eenvoudiger voor het publiek, en het doet me echt wat ook al kennen ze me niet. Dank voor mensen die mijn naam hebben genoemd,,, gaaf.

Lopen is leven en het verhoogt de kwaliteit van mijn leven. Daarnaast heb ik een sterk lichaam en ben ik nooit ziek.