Na een zware knieblessure was het voor mij niet meer mogelijk om te voetballen. Hardlopen bleek nog wel te gaan en dit bleek ik leuker te vinden dan ik altijd had gedacht.

Tijdens mijn eerste Rotterdam Marathon in 1998 zat ik bij het 35 km punt er volledig doorheen, maar de aanmoedigingen van het fantastische publiek zorgden ervoor dat ik toch weer de kracht kreeg om de marathon uit te lopen. Verder de New York City Marathon die ik in 2000 gellopen heb. Alles aan die stad is groots, zo dus ook de marathon.

Door het lopen ben ik zeer zeker fysiek, maar vooral ook mentaal sterker geworden. Ik ben ervan overtuigd dat ik in mijn huidge baan (manager) niet zo goed zou functioneren zonder het hardlopen